Mooi maar voorspelbaar
Waardering: 5.8
Aantal pagina’s: 349
Ik heb dit boek een keer gegeven aan mijn oma voor kerst en heb hem (nadat zij hem uit had) weer terug gekregen zodat ik hem ook een keer kon lezen, wat ik uiteraard heb gedaan! De voorkant van het boek is mysterieus en ik raakte gelijk enthousiast van de kaart voorin het boek, dit is altijd een leuk detail wanneer dit voorkomt in een boek.
Het verhaal speelt zich af vanaf 1918, grotendeels op het eilandje Janus Rock, voor de zuidwest kust van Australië. Doordat ook het verleden van het eilandje wordt beschreven krijg je een beter beeld en een bepaald gevoel bij het eiland wat bij mij neerkwam op donker, stormachtig en avontuurlijk.
Het boek begint eigenlijk al een heel stuk verder in het verhaal waardoor het gelijk al spannend is en er veel vragen bij je opkomen waar je echt geen antwoord op kunt hebben. Het is maar goed dat Stedman dit heeft gedaan want de hoofdstukken die volgen gaan over het verleden van Tom en Isabel (de hoofdpersonages) en hoe zij elkaar hebben leren kennen, wat erg leuk is om te lezen maar niet spannend, het boek zou dan te langzaam op gang zijn gekomen.
Het boek is gemakkelijk te lezen, er komen weinig namen in voor en het speelt zich op maar een klein aantal plekken af. De meeste stukken van het boek zijn makkelijk te voorspellen (al helemaal wanneer je de achterkant hebt gelezen) maar toch wordt je nog wel een aantal keer verrast, vooral tegen het einde van het boek.
Het is wel te merken dat dit Stedman haar eerste boek is, ze is soms nog wat voorzichtig en kapt alinea’s af wanneer er meer uit te halen viel. Ze beschrijft sommige dingen tot in detail maar ik miste een meer uitgebreide omschrijving van de karakters. Ik heb nu nog steeds niet echt een beeld van hoe Tom en Isabel er bijvoorbeeld in haar hoofd nou echt uitzagen. Het verhaal is zeker wel goed bedacht en weer eens een heel ander soort roman dan je in tijden gelezen zult hebben, het gaat hierbij niet om hartstochtelijke liefde tussen man en vrouw maar eerder tussen ouders en hun dochter.
Het einde van het boek kwam best plotseling maar gelukkig wordt in het laatste hoofdstuk nog beschreven hoe het jaren later met de karakters ervoor staat.
Al met al vond ik het een mooi boek en was het weer eens iets heel anders, het was geen boek dat ik telkens weer erbij moest pakken omdat het zo spannend was maar het is immers een roman en daar voldoet het aan alle aspecten wel aan.
Achterkant van het boek
Het is 1926 en Tom en Isabel Sherbourne bemannen een afgelegen vuurtoren voor de kust van Australië. Het is een eenzaam leven voor het jonge, ongewenst kinderloze stel. Tot er na een storm in april een reddingsboot aanspoelt met 2 mensen erin: een dode man en een springlevende baby. In de wetenschap dat het nog 6 maanden duurt voordat hun aflossing zal arriveren, begraaft Tom de man en ontfermt Isabel zich over de baby, een meisje. Al snel krijgt Isabel een sterke band met haar. Ze haalt Tom over te doen alsof het hun kind is, maar door deze leugen komt hun relatie onder druk te staan. De spanning neemt nog verder toe wanneer ze terugkeren naar het vasteland. Daar worden ze geconfronteerd met een wanhopige vrouw op zoek naar haar dochtertje…