Waardering: 8.5 
Aantal pagina’s: 597

Dit boek wilde ik al zo lang lezen, niet alleen om ik hem al een tijd op nummer 1 in de winkels zag liggen maar ook omdat Murat Isik voor dit boek de Libris Literatuur Prijs 2018 had gewonnen; de prijs voor de beste Nederlandse roman van het afgelopen jaar. Het was zeker de moeite waard want het is me van begin tot einde blijven boeien.

Het gehele boek gaat over de jeugd van Metin, een Turkse jongen die op zijn vijfde naar Nederland emigreert vanuit Duitsland en met zijn ouders en zus in de Bijlmer komt te wonen. Het is in het gezin elke dag maar de vraag hoe de pet van Metin zijn vader staat en dat geeft veel onrust. Metin is liever niet thuis wanneer zijn vader er is maar wil ook zijn zus en moeder niet in de steek laten. Ook op school is het geen pretje, Metin wordt gepest en vreest voor zijn advies voor de middelbare school. Elke dag is anders in de Bijlmer en Metin probeert zo onzichtbaar mogelijk te blijven ondanks zijn onrustige omgeving zijn vele tegenslagen. Zijn doel staat al lange tijd vast: onafhankelijk worden van zijn vader.

Laat het aantal pagina’s je niet afschrikken! Het boek bestaat namelijk uit 102 vrij korte hoofdstukken dat elke keer weer een stukje vertellen over de jeugd van Metin. De hoofdstukken lopen dan wel synchroon maar niet in elkaar over. Het is heel eerlijk en realistisch geschreven met ontroering en humor. Ik ben persoonlijk niet heel erg van de autobiografieën, echter heb ik dit boek met veel plezier en interesse gelezen. Het zijn dan wel steeds korte schetsen van Metin zijn leven maar uiteindelijk is het een spannend geheel! Het heeft mijn ogen weer een stukje doen openen over onze samenleving.


Achterkant van het boek

De Bijlmermeer, begin jaren tachtig. De vijfjarige Turkse Metin komt met zijn ouders en zus naar Nederland. Het gezin gaat in de flat Fleerde wonen. Vader is een werkloze communist die overdag boeken van Marx leest en zich ’s avonds bezat met vrienden. Thuis is hij vaak gewelddadig en dan siddert het hele gezin. Metin vreest hem en maakt zich onzichtbaar. Maar langzaam – als de kinderen ouder worden en de moeder emancipeert – groeit het verzet tegen de vader.
Ondertussen verandert de Bijlmer ook. Bedoeld als vooruitstrevende wijk verwordt het tot een gevreesd getto met veel criminaliteit en hordes junks. Op een zondagavond in 1992 boort een Boeing 747 zich in de flat Kruitberg. Tientallen bewoners komen om. In de weken daarna lopen op Metins middelbare school de raciale spanningen op. De Bijlmer verandert in de jaren daarna definitief: ondanks fysiek verzet van activistische bewoners worden veel flats gesloopt, waaronder die van Metin.