Waardering: 9.4 
Aantal pagina’s: 1280

Wauw, wat bof ik de laatste tijd met de boeken die ik lees/luister. Weer zo een topper! ”Het Achtste Leven” werd mij aangeraden door een vriendin (al een tijd geleden) en ik niks was minder waar toen ze zei: ”dat is écht een mooi boek!”. Ja, het is een dikke pil maar de kaft is al een lust voor het oog; laat staan het intens mooie verhaal dat er in beschreven staat. Het speelt zich grotendeels af is het prachtige Georgië, een land dat ik hopelijk volgend jaar van mijn bucket list af mag strepen.

Stasia is het personage waarmee dit familie-epos begint in 1900. Het is echter haar achterkleindochter die, niet alleen Stasia’s verhaal, maar ook dat van Christina (Stasia’s halfzus), Kitty, Kostja, Elene, Daria en Nitsa (ik ga niet al verklappen wie wiens kinderen zijn) verteld. Het prachtige en toch vreselijke verhaal van de familie wordt met de ons gedeeld, ook komen er onwijs veel stukken geschiedenis aan bod. Beide wereldoorlogen hebben namelijk veel invloed op deze familie. Je hebt na het boek het idee dat je ook het land hebt leren kennen. De familie heeft 1 geheim; het recept voor de meest heerlijke chocoladedrank van de wereld. Dit recept is gemaakt door de vader van Stasia en Christina, maar brengt dit recept de familie nou veel geluk of juist ongeluk…?
Door de beschrijving van de chocoladedrank had ik een kleine verwachting dat er een sprookje door dit boek verweven zou zitten maar niks is minder waar. Het is maar een klein onderwerp van het boek maar toch iets dat telkens terug komt in deze opmerkelijke familie.

1 fysiek boek in handen maar ondertussen toch 8? Ja, dit boek bestaat uit 8 delen maar gelukkig wel in 1 boek gebundeld. Ga goed zitten voor dit verhaal dat je zal verslinden en ondertussen aan het denken zet, want er zitten zóveel boodschappen in verborgen dat ik geneigd ben het nog eens te lezen. Het is ontroerend, leuk, mooi, pakkend, meeslepend, (ook wel eens) spannend én weer eens wat anders. Nog zo’n boek waarbij ik het vervelend vond dat het uit was en dat ik gedwongen was weer afscheid te moeten nemen van zoveel mooie personages.
Maar oké genoeg geprezen… want waarom dan geen 10? Mede omdat er nog zóveel boeken zijn(!!!) en er soms wat spanning ontbreekt, maar dan ben ik heel kritisch. De spanning in dit boek zit vaak in 30 pagina’s waarna het voor 200 pagina’s ”gewoon” een (verrukkelijk) mooi verhaal is. Daarnaast zijn ook een aantal langdradige opsommingen in het boek, deze zetten je dan wel aan het denken maar na 15 dingen kwam de boodschap ook over.
Ik houd er gewoon zoooo van als een boek beeldend is en dat heeft Nino Haratischwili hier zeker waargemaakt. Er is alweer een nieuw boek uit van Nino en de verwachtingen zijn dus hoog. Eerst maar eens even bijkomen van ”Het achtste leven”. Gek eigenlijk dat je zo kan ”genieten” van andermans leed… Anyway! Op naar het prachtige Georgië volgend jaar!

Achterkant van het boek

“Het achtste leven (voor Brilka)’ van Nino Haratischwili is een monumentaal, tolstojaans familie-epos dat zes generaties omspant tussen 1900 en nu. Dit verhaal over acht levens van één Georgische familie begint in een kleine stad tussen Georgië en Azerbeidzjan, waar een getalenteerde chocolatier zijn dochters grootbrengt en en passant een recept bedenkt voor een verrukkelijke chocoladedrank met gevaarlijke krachten. Het brengt hem rijkdom en aanzien, maar dat betekent in die tijd ook al spoedig gevaar.
Nitsa is de achterkleindochter van Stasia, een van de dochters van de chocolatier. Ze woont in Berlijn en vertelt op meeslepende wijze, en ook met veel ironie en humor, de dramatische geschiedenis van haar familie en die van de “rode’ twintigste eeuw.