Waardering: 9
Aantal pagina’s: 552

Achterkant van het boek
Nazi-Duitsland, 1939. Liesel is negen jaar oud wanneer zij en haar broertje Werner naar een pleeggezin worden gebracht. Werner sterft onderweg en Liesel komt alleen aan bij het oudere echtpaar Hubermann. Als ze bij het graf van haar broer een zwart boekje vindt, het zogenaamde Doodgravershandboek, begint haar liefdesaffaire met boeken en woorden. Liesel leert met hulp van haar pleegvader lezen en al spoedig steelt ze boeken uit de boekverbrandingen van de nazi’s, uit bibliotheken; overal waar er ook maar boeken te vinden zijn. Maar dit zijn gevaarlijke tijden…

Dit boek is echt fantastisch mooi!!! Ondanks dat er zo ontzettend veel boeken zijn die gaan over de tweede wereldoorlog heeft Zusak het voor elkaar weten te krijgen er toch nog een extra originele twist aan te geven. Het verhaal wordt namelijk verteld door de Dood himself. Klinkt best crue en in het begin moest ik hier echt aan wennen maar uiteindelijk weet de dood een heel goed en heel mooi verhaal in elkaar te zetten. Ik had uiteindelijk zelfs sympathie voor de Dood.
Ook dit verhaal over de oorlog is aangrijpend en je leeft op de een of andere manier extra met de personages mee door de manier van vertellen. Het boek bevat ook tekeningetjes waardoor je je nog meer verbonden voelt. Daarnaast houd Liesel erg veel van lezen, net als ik. Echter moet zij een stuk meer moeite doen voor haar ”hobby” in de tijd van oorlog en het verliezen van dierbaren.

Daar de Dood het verhaal verteld in verleden tijd komen er vaak al dingen naar boven die in de toekomst nog gaan gebeuren. Hierdoor weet je bijvoorbeeld als dat er iemand daadwerkelijk dood gaat, wanneer en hoe blijft nog wel onduidelijk. Ondanks dat je dit al weet wil je verder lezen en is het einde alsnog hartverscheurend. Het is een verhaal dat je bijblijft met prachtige personages.
Ik wil er nog wel verder over vertellen maar je moet het zelf gelezen hebben om het echt te begrijpen. Waarom dan geen 10? Omdat het even inkomen is en het soms net 1 of 2 pagina’s te langdradig is.
Lees het vooral het einde en als het even kan het hele boek lekker thuis en in stilte zodat je eventueel met een gerust hart een traantje zou kunnen laten.

Het is hoe dan ook een briljant boekt dat een liefhebber voor lezen in zijn of haar boekenkast zou moeten hebben staan. Het boek is ook verfilmd, de verfilming schijnt erg goed te zijn! Ik wilde echter eerst het boek lezen dus ik hoop ook snel de film te kunnen bekijken.

Het bericht De boekendief – Markus Zusak verscheen eerst op Zijleestvoorjou.