Triest met een humoristisch tintje

Waardering: 9
Aantal pagina’s: 224

Ik lig nu even heerlijk bij de airco te schrijven over dit heftige maar ondertussen ook grappige boek. Ik ben begonnen met het lezen tijdens de vliegreis en kon gelijk niet meer stoppen. Omdat ik meteen al zo vaak stukjes eruit ging voorlezen aan mijn vriendin (waarmee ik nu naar Thailand ben) en zij het ook heel leuk vond, heb ik uiteindelijk dit hele boekje aan haar voorgelezen. We deelden samen de verdrietige stukjes maar om de moeder en oma van Puck kwamen we soms niet meer bij van het lachen.

Lieveling is gebaseerd op het verhaal van Pauline Barendregt en wordt verteld vanuit het oogpunt van Puck, van haar 5e tot haar 14e levensjaar. Na 20 pagina’s wordt het al duidelijk dat haar stiefvader niet helemaal pluis is, hij vindt Puck namelijk veel leuker dan haar moeder. Je leest hoe Puck denkt, echt als een kind, ze vindt alles wel raar maar ziet er nog niet veel kwaad in. Hoe ouder ze wordt hoe meer ze zich realiseert dat het niet klopt maar dan kan ze maar moeilijk terug. Het verhaal is triest maar Kim van Kooten is het toch gelukt om er een luchtig en hilarisch tintje aan te geven met de plat Rotterdamse zwakbegaafde moeder en oma van Puck.

Het is een boek dat je in 2 dagen uit kan lezen en daarin veel verschillende emoties zult ervaren. Je leest het met een lach en een traan. De laatste 30 bladzijden zijn soms wat vaag en je moet er na de laatste bladzijde een eigen invulling aan geven maar verder is het goed geschreven. Ik vind het een erg knappe prestatie en raad het zeker aan.
Nu is het weer tijd voor het strand om een klap te maken. En tijd voor een nieuw boek!

Achterkant van het boek

In Lieveling, gebaseerd op het verhaal van Pauline Barendregt, geeft Kim van Kooten een stem aan het meisje Puck, dat samen met haar moeder naar ome Meneer in een grote villa verhuisd. Het lijkt een droom: ome Meneer overlaadt haar met cadeaus, wast drie keer per week Puck’s haren en samen maken ze lange tochten in zijn grote auto. Maar schijn bedriegt, want ome Meneer kan zijn handen niet thuis houden…

Verontrustend met een harde kern

Waardering: 7.7
Aantal pagina’s: 344

Dit boek wilde ik al een hele tijd lezen nadat ik het in ”De wereld draait door” had gezien en het werd gekozen tot boek van de maand. Wat als social media de wereld over zou nemen en alles transparant zou worden. Dat is waar De cirkel over gaat.
Alles openbaar maken is een eng idee en dit boek heeft me dan ook een aantal keer de kriebels gegeven.

Het begint erg leuk en positief, het bedrijf (waar het allemaal om draait) en het hoofdpersonage (Mae) worden gelijk duidelijk voorgesteld waardoor je er meteen helemaal in zit. Alles lijkt zo geweldig in het begin en ik kreeg er zelfs een beetje een Harry Potter gevoel bij; een nieuw soort wereld waar je graag bij wilt horen maar je weet dat er iets staat te gebeuren dat niet zo rooskleurig is.
Mae is een ”newbie” in het bedrijf maar is natuurlijk meteen al een uitblinker, ze krijgt steeds meer verantwoordelijkheden want ze moet niet alleen met haar werk bezig zijn maar ook haar sociale contacten intensief onderhouden behoort tot de taken.
Je moet wel wat inlevingsvermogen hebben bij dit boek omdat er soms zó overdreven wordt gereageerd dat het een beetje gaat irriteren. Bij Mae gaat het ook allemaal iets te snel; ze komt over als iemand die houdt van haar vrijheid en van haar familie maar er komt een punt in het boek waar ze daar, naar mijn mening, te gemakkelijk afstand van doet.

Ik ging snel door het boek heen, er zijn ook maar drie hoofdstukken waardoor je bijna wordt gedwongen verder te lezen. Ik had soms wel wat moeite met de langdradige omschrijvingen die voorkomen en de humor die wat kinderlijk is.
Eggers brengt met dit boek een zeer duidelijke en verontrustende boodschap over dat je echt aan het denken zet omdat het zo dichtbij de werkelijkheid komt. Het einde is dan ook schokkend.

Achterkant van het boek

Mae Holland kan haar geluk niet op als ze wordt aangenomen bij de Cirkel, het machtigste internetbedrijf ter wereld. De persoonlijke e-mails van de gebruikers, hun sociale media, betalingsverkeer en aankopen zijn met elkaar verbonden door een universeel besturingsprogramma. Het resultaat: iedereen heeft slechts één online identiteit. Een nieuw tijdperk van openheid en gemeenschapszin is aangebroken.

Emotioneel maar doelloos

Waardering: 7.0
Aantal pagina’s: 304

Stoner is één van de opnieuw uitgebrachte boeken van John Williams die in 1994 overleed. Stoner is daarvan de eerste en heeft deze keer wel het grote publiek gehaald. Ik las dit boek op aanraden van een kennis, die mij ervan overtuigde dat het boek niet oubollig is. Na 100 bladzijden begon het me aan te grijpen en vanaf toen kon ik niet meer stoppen met lezen, je krijgt er een bepaald gevoel bij en leeft sterk mee met het hoofdpersonage.

Het verhaal gaat over het leven van William Stoner van begin tot eind, en dan hebben we het over een leven dat eigenlijk totaal niet boeiend is. Het verhaal speelt zich af vanaf eind 19e eeuw wanneer Stoner wordt geboren op het platteland. Stoner is best een intelligente man maar kiest er uiteindelijk voor om Engelse letterkunde te gaan studeren en gaat na zijn studie gelijk lesgeven op diezelfde universiteit. Hierdoor gaat hij voor de veilige keuze en blijft hij op 1 plek hangen. Zijn huwelijk begint vrij rooskleurig maar dat is niet van lange duur. Je gunt Stoner zoveel meer maar alles in zijn leven faalt op een bepaalde manier en hij blinkt nergens in uit.
Aan het einde van het boek moest ik wel even een traantje wegpinken want dan komt het hele verhaal op z’n plaats en geeft het je een hartverscheurend gevoel omdat hij zoveel meer had kunnen bereiken met zijn leven.

Ondanks dat het boek mij (voordat ik het ging lezen) niet perse aansprak ben ik blij het gelezen te hebben. Het is indrukwekkend geschreven maar ik vind wel dat het meer is weggelegd voor de wat oudere generatie.
Je moet het boek in een rap tempo lezen anders zul je, denk ik, niet het gevoel erbij krijgen dat de bedoeling was van John Williams en ga je het waarschijnlijk wegleggen.
Het boek geeft je een treurige boodschap mee die je aan het denken zet, het is sommige mensen niet gegund in het leven.

Achterkant van het boek

William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld.

Hoofdstukken vol verrassingen

Waardering: 8.8
Aantal pagina’s: 925

Nog nooit heb ik zo met een karakter meegeleefd en gevoeld als in dit boek! Van begin tot eind ben je één met Theo Decker en voel je de emoties die hij ervaart.

Het hele boek gaat over het leven van Theo en het verhaal begint wanneer hij 13 jaar oud is. Hij overleefd een aanslag in een museum in New York maar zijn moeder niet. In het puin vindt hij een klein schilderij waar zijn moeder gek op was: Het Puttertje. Door de liefde voor zijn moeder klampt hij zich vast aan dit schilderij (waarvan niemand weet dat hij deze heeft) en draait zijn hele leven daar eigenlijk omheen. Zijn wereld wordt na de dood van zijn moeder erg hectisch maar door het schilderijtje blijft hij sterk. Met zijn vriend Boris, die hij pas later in het boek ontmoet, beleeft hij de meest bizarre dingen. Ondanks dat Boris Theo vaak in gevaar brengt ga je toch ook van dit karakter houden. Er komt een stuk in het boek dat een grote schrikreactie bij mij teweeg bracht maar zo zijn er wel meer momenten in het gehele verhaal die als een verrassing komen, wat het erg onvoorspelbaar en spannend maakt.
Het boek omschrijft niet het gehele leven van Theo en wanneer je het boek uit hebt valt er nog wel wat te gissen wat er verder van hem terecht zal komen.

Ik heb weinig negatiefs te zeggen over dit boek, er zitten altijd wel wat minder spannende stukken tussen in zo’n dik boek maar dat geeft je de ruimte om het weer even weg te leggen. Over het algemeen is het een spannende roman waarin Theo en jijzelf een geheim delen.

Mocht je tijd en zin hebben in een lang verhaal dat ook nog eens goed is en je echt kan aangrijpen is Het Puttertje perfect! Je hoeft absoluut niet van kunst te houden om dit boek met plezier te lezen.

Achterkant van het boek

Theo Decker, een dertienjarige jongen uit New York, overleeft op wonderbaarlijke wijze een aanslag waarbij zijn moeder om het leven komt. Zijn vader is een paar maanden daarvoor verdwenen en Theo komt na de aanslag bij de familie van een rijke vriend terecht. Hij is verbijsterd door zijn nieuwe leefomgeving, verward door zijn klasgenoten die het moeilijk vinden met hem om te gaan en diepbedroefd door het verlies van zijn moeder. Theo vindt houvast aan dat ene object dat hem aan haar doet denken: een klein, mysterieus schilderij, dat hem uiteindelijk in de onderwereld van de kunst doet belanden.

Mooi maar voorspelbaar

Waardering: 5.8
Aantal pagina’s: 349

Ik heb dit boek een keer gegeven aan mijn oma voor kerst en heb hem (nadat zij hem uit had) weer terug gekregen zodat ik hem ook een keer kon lezen, wat ik uiteraard heb gedaan! De voorkant van het boek is mysterieus en ik raakte gelijk enthousiast van de kaart voorin het boek, dit is altijd een leuk detail wanneer dit voorkomt in een boek.

Het verhaal speelt zich af vanaf 1918, grotendeels op het eilandje Janus Rock, voor de zuidwest kust van Australië. Doordat ook het verleden van het eilandje wordt beschreven krijg je een beter beeld en een bepaald gevoel bij het eiland wat bij mij neerkwam op donker, stormachtig en avontuurlijk.

Het boek begint eigenlijk al een heel stuk verder in het verhaal waardoor het gelijk al spannend is en er veel vragen bij je opkomen waar je echt geen antwoord op kunt hebben. Het is maar goed dat Stedman dit heeft gedaan want de hoofdstukken die volgen gaan over het verleden van Tom en Isabel (de hoofdpersonages) en hoe zij elkaar hebben leren kennen, wat erg leuk is om te lezen maar niet spannend, het boek zou dan te langzaam op gang zijn gekomen.

Het boek is gemakkelijk te lezen, er komen weinig namen in voor en het speelt zich op maar een klein aantal plekken af. De meeste stukken van het boek zijn makkelijk te voorspellen (al helemaal wanneer je de achterkant hebt gelezen) maar toch wordt je nog wel een aantal keer verrast, vooral tegen het einde van het boek.

Het is wel te merken dat dit Stedman haar eerste boek is, ze is soms nog wat voorzichtig en kapt alinea’s af wanneer er meer uit te halen viel. Ze beschrijft sommige dingen tot in detail maar ik miste een meer uitgebreide omschrijving van de karakters. Ik heb nu nog steeds niet echt een beeld van hoe Tom en Isabel er bijvoorbeeld in haar hoofd nou echt uitzagen. Het verhaal is zeker wel goed bedacht en weer eens een heel ander soort roman dan je in tijden gelezen zult hebben, het gaat hierbij niet om hartstochtelijke liefde tussen man en vrouw maar eerder tussen ouders en hun dochter.

Het einde van het boek kwam best plotseling maar gelukkig wordt in het laatste hoofdstuk nog beschreven hoe het jaren later met de karakters ervoor staat.

Al met al vond ik het een mooi boek en was het weer eens iets heel anders, het was geen boek dat ik telkens weer erbij moest pakken omdat het zo spannend was maar het is immers een roman en daar voldoet het aan alle aspecten wel aan.

Achterkant van het boek

Het is 1926 en Tom en Isabel Sherbourne bemannen een afgelegen vuurtoren voor de kust van Australië. Het is een eenzaam leven voor het jonge, ongewenst kinderloze stel. Tot er na een storm in april een reddingsboot aanspoelt met 2 mensen erin: een dode man en een springlevende baby. In de wetenschap dat het nog 6 maanden duurt voordat hun aflossing zal arriveren, begraaft Tom de man en ontfermt Isabel zich over de baby, een meisje. Al snel krijgt Isabel een sterke band met haar. Ze haalt Tom over te doen alsof het hun kind is, maar door deze leugen komt hun relatie onder druk te staan. De spanning neemt nog verder toe wanneer ze terugkeren naar het vasteland. Daar worden ze geconfronteerd met een wanhopige vrouw op zoek naar haar dochtertje…