We moeten je iets vertellen – Marion Pauw

Origineel met humor

Waardering: 6.8
Aantal pagina’s: 227

Opnieuw een boek welke ik tijdens de reis heb verslonden. Het is dus alweer een tijdje geleden maar ik kan me herinneren dat ik tijdens het lezen veel heb gelachen. Het gaat dan wel om een literaire thriller maar daar was aan het begin en middenstuk vrij weinig van te merken. Daarnaast was het einde nogal abrupt en het boek is niet echt spannend te noemen. Begin dit boek dan ook niet met de gedachte dat je een echte thriller gaat lezen, dat betekend echter niet dat ik het boek niet leuk vond om te lezen.

Kathelijne heeft al een bestseller geschreven over haar jeugd met betrekking tot de kerk en haar strenge opvoeding. Nu wil ze eigenlijk weer een boek schrijven maar ze is teveel bezig met haar oudere minnaar die al getrouwd is en 3 kinderen heeft. Als ze ontdekt dat ze zwanger is van haar lover, besluiten ze gelijk een abortus te laten doen. Nadat dat is gebeurd begint het boek pas echt want die ochtend vindt Kathelijne het eerste briefje aan haarzelf geschreven naast haar bed. Ze gaat op onderzoek uit en schrijft hierover een boek, dit boek. Waarin ze niet alleen het verhaal zelf schrijft maar ook haar gedacht op papier zet en deze kunnen erg lachwekkend uit de hoek komen.

Ik geef het boek geen heel hoog cijfer omdat het niet echt is blijven hangen. Oke het is wel alweer 5 maanden geleden maar als een boek je pakt moet je het fijne er toch nog wel van weten. Als ik de recensie vlak na het lezen had geschreven was het cijfer waarschijnlijk een stukje hoger geweest. Het is een leuk boek dat snel weg leest en wel blijft boeien. Ondanks het wat lage cijfer toch wel de moeite waard, het zal alleen niet heel veel indrukken achterlaten.

Achterkant van het boek

Kathelijne is schrijfster. Haar bestseller over haar evangelische jeugd heeft er echter voor gezorgd dat het contact met haar ouders is verbroken.
Ook in de liefde is ze niet gelukkig. Ze raakt zwanger van een oudere, getrouwde man met wie ze een affaire heeft . Ze ondergaat, deels onder druk, een abortus. Als ze de ochtend daarna wakker wordt, ziet ze dat er op het notitieblok naast haar bed iets is geschreven – in haar eigen handschrift . Het is een huiveringwekkend verhaal over een klein meisje. Terwijl Kathelijne het verdriet om haar eigen ongeboren kindje probeert te verwerken, gaat ze op onderzoek uit.